In het voorgaande artikel hebben wij besproken hoe seksuele voorlichting op de meeste reguliere scholen geschiedt. In dit artikel benoemen wij drie redenen om het belang van Islamitisch seksueel onderwijs uit te leggen.
1. We moeten vroeg beginnen met het geven van leeftijdsadequate seksuele voorlichting, zodat wij degenen zijn die de fundamenten hiervoor leggen en niet anderen.
Als wij niet vroeg beginnen met het verzorgen van seksuele voorlichting aan onze kinderen, dan zullen anderen het wel doen. De maatschappij, de media, het internet, leeftijdsgenoten en scholen delen hun wereldbeeld hierover 24 uur per dag 365 dagen per jaar. Dus als wij de fundamenten niet leggen, zullen anderen het wel doen. Kinderen moeten de informatie van ons als ouders meekrijgen, zodat wij hen het Islamitische perspectief kunnen meegeven. We kunnen deze essentiële, karakter- en gedragsbepalende educatie niet overlaten aan de media, leeftijdsgenoten of bedrijven die hun eigen agenda hebben. We kunnen niet toelaten dat onze kinderen worden geïnformeerd, geïndoctrineerd en uitgebuit door personen met een (geheime) agenda.
Kinderen worden al veel eerder en frequenter blootgesteld aan seksuele content dan wij denken. De programma’s waar onze kinderen aan blootgesteld worden zijn gevuld met directe of indirecte verwijzingen naar seksualiteit. Zelfs de kinderprogramma’s voor peuters gaan al over verliefdheid, handen vasthouden en knuffelen met het andere en tegenwoordig zelfs met hetzelfde geslacht. Sommige kinderprogramma’s bevatten jongens of meisjes die genderdysforie (ze voelen zich het andere geslacht) ervaren. Er is een normalisatie strijd gaande waarin wij als ouders vastzitten. Wanneer de programma’s voor dergelijke leeftijden al deze informatie bevatten, wat denk je dan dat er in de programma’s voor de hogere leeftijdscategorieën is verwerkt? Het wordt alleen maar erger en de seksuele content wordt steeds explicieter.
Kinderen leven niet in een bubbel. Als jij je kinderen beschermt door ze niet bloot te stellen aan bepaalde tv-programma’s, websites of andere dubieuze media, zijn er wel ouders van kinderen die dit wel toelaten en jouw kind komt in aanraking met hen. Hetgeen waar jij hen tegen probeert te beschermen in huis, komen ze buitenshuis via verschillende wegen wel mee in aanraking. Deze blootstelling zorgt in combinatie met hun nieuwsgierigheid voor veel vragen. Al stellen ze die vragen niet aan jou, ze hebben die vragen wel. Zorg ervoor dat je hierop anticipeert door ze zelf te voorzien van de juiste informatie, een cultuur creëert waarin ze je vertrouwen, het normaal vinden om dergelijke vragen aan jou te stellen en kritisch leren nadenken over hetgeen ze leren.
Leer de kinderen de juiste manieren en privacy wanneer jullie het onderwerp seksualiteit bespreken. Hiertoe behoort dat
a) je ze de informatie die ze van jou krijgen niet met andere kinderen mogen bespreken. Het is aan de ouders van de andere kinderen om hen over dergelijke onderwerpen in te lichten. Kinderen beschikken niet altijd over de juiste informatie waardoor ze elkaar ook verkeerde informatie kunnen geven.
b) het bespreken van dergelijke onderwerpen niet overal kan. Het hoort bijvoorbeeld niet besproken te worden tijdens sporttrainingen, in de bus of in een bijeenkomst met andere mensen. Het kan alleen besproken worden wanneer ze alleen in de gezelschap zijn van de ouders.
c) de ouders een betrouwbare bron van informatie zijn. Leer hen om deze reden al hun vragen aan jullie of een aangewezen vertrouwenspersoon te stellen.
d) verzoek ze om zelf geen informatie op het internet te zoeken. Daar staan vaak misinformatie die kinderen alleen maar verwarren.
2. Kinderen zijn op jonge leeftijd blanco op dit gebied en willen graag nieuwe informatie leren, waardoor het makkelijker is om hen hierover te onderwijzen.
Kinderen tot en met zeven jaar accepteren informatie van hun ouders en leraren als een feit, waardoor jij makkelijker de informatie met jouw waarden mee kan geven. Kinderen van acht en negen jaar maken bepaalde hersenontwikkelingen door, waardoor ze niet meer over het menselijke lichaam willen praten en minder interesse tonen in seksuele voorlichting. Ze voelen meer schaamte en voelen zich oncomfortabel bij het bespreken van dergelijke onderwerpen. Dit manifesteert zich in gegiechel en afwijkend gedrag.
Kinderen die dit onderwerp onderwezen krijgen beschikken over alle informatie om tot een weloverwogen besluit te komen. Onderzoek wijst uit dat deze kinderen over het algemeen vaker besluiten om seks tot een latere leeftijd uit te stellen of wanneer ze besluiten om seksueel actief te zijn gebruik te maken van anticonceptiemiddelen. Dit is wanneer kinderen het onderwezen krijgen binnen het seculiere onderwijssysteem waarbij de Islamitische waarden ontbreken. Stel je voor dat je een kind op dezelfde wijze onderwijst, maar daarnaast ook de waarden meegeeft. Er zijn hier nog geen onderzoeken naar verricht, maar mijn inschatting is dat een nog grotere aandeel van de moslimkinderen zal besluiten om geen seks te hebben tot het huwelijk. Er is wel onderzoek gedaan naar de redenen dat moslimjongeren geen seks willen hebben. Van deze moslimjongeren zegt 55% dat ze geen seks willen totdat ze getrouwd zijn en 36% zegt dat ze geen seks willen hebben omdat het niet van hun ouders of religie mag. Dit zijn veelal jongeren die alleen de seculiere seksuele voorlichting hebben gekregen, waarbij de islamitische waarden niet mee zijn gegeven. Ik denk dat deze percentages grote sprongen omhoog zullen maken als we jongeren de juiste voorlichting geven en een grotere deel zal besluiten om geen seksuele daden te verrichten totdat ze getrouwd zijn.
3. Bescherming middels de juiste informatie
Verschillende onderzoeken wijzen uit dat kinderen die seksuele voorlichting hebben gekregen beter beschermd zijn tegen misbruik. Kinderen moeten aangeleerd krijgen hoe ze met ongewenste situaties om moeten gaan, wat ze moeten zeggen en doen. Ze moeten de juiste benamingen voor de lichaamsdelen (ook de geslachtsdelen) leren. Zedendelinquenten en actieve pedofielen azen op kwetsbare kinderen om te misbruiken. Kinderen die bewust zijn van wat seksuele daden zijn en de juiste benamingen voor de geslachtsdelen kennen, worden door hen gezien als kinderen die ze beter niet kunnen benaderen. Ze gaan ervanuit dat deze kinderen waarschijnlijk seksuele voorlichting hebben gekregen en dat ze hierbij dus ook hebben geleerd misbruik te herkennen en hoe ze moeten handelen in situaties van (mogelijke) misbruik. De kinderen die geen seksuele voorlichting hebben gehad worden door pedofielen als mogelijke slachtoffers gezien. Er zijn veel misbruikgevallen waarbij het kind misbruikt wordt en niet door heeft dat dit onacceptabel is. Of dat ze wel doorhebben dat het niet goed is, maar niet de juiste woorden kennen om op een duidelijke wijze om hulp te vragen. Ouders ontwikkelen voor de geslachtsdelen van hun kinderen speciale kinderlijke woorden, zoals plasser, doosje, pipi, voorbips of spleetje. Maar deze woorden zijn niet duidelijk voor anderen, behalve de ouders. Wanneer een kind om hulp vraagt bij een andere persoon dan de ouders, dan begrijpen ze hem niet en zullen ze ook niet kunnen helpen.
Het is vooral van belang voor kinderen met een lichamelijke of geestelijke beperking om seksuele voorlichting te krijgen. Kinderen met een beperking worden drie keer vaker seksueel misbruikt. De risico’s nemen niet af naarmate ze ouder worden. Seksueel misbruik bij deze groep is schrikbarend. Meer dan 60% van de vrouwen met een beperking hebben seksueel misbruik ervaren en 25% zijn zelfs verkracht. Bij de mannen gaat het om 23% dat seksueel misbruikt is geweest en 7% verkracht. Deze doelgroep wordt geleerd om hun verzorgers te gehoorzamen en te vertrouwen. Dit heeft zowel zijn positieve als negatieve kanten. We moeten niet vergeten dat kinderen met een beperking ook door exact dezelfde puberteit heen gaan als de rest. Ze ervaren dezelfde gevoelens, dezelfde lusten en hebben dezelfde vragen. Herhaal op een positieve en geduldige wijze de belangrijke lessen om ze veilig en gezond te houden.